Κύριος Mercedes σεζόν 2 επεισόδιο 6 κριτική: Γνωρίζουμε επιτέλους πώς ο Μπράντι ελέγχει τα μυαλά

Το επεισόδιο 6 της νέας σεζόν προσπαθεί να γεφυρώσει απεγνωσμένα το χάσμα μεταξύ της επιστημονικής φαντασίας και του υπερφυσικού προτού ξεκινήσουμε σε όλες τις συγκινήσεις και τις συγκινήσεις της σύντομης κορύφωσης.

[Spoiler Alert: Η ακόλουθη κριτική ασχολείται με τις βασικές λεπτομέρειες της πλοκής από το επεισόδιο 6 της δεύτερης σεζόν του κ. Mercedes. Προχωρήστε με δική σας ευθύνη!]

Μόλις ξεπεράσαμε το μισό της σεζόν της σεζόν 2 του Audience Network's Mr. Η Mercedes και οι συγκινήσεις και τα ρίγη έχουν αρχίσει να συσσωρεύονται στην προσαρμογή στην οθόνη του Stephen King. Ενώ η εκπομπή καταφέρνει να συνεχίσει να επιστρέφει τους θαυμαστές από την προηγούμενη σεζόν ενδιαφερόμενη, φαίνεται μερικές φορές ότι οι συγγραφείς και οι showrunners κρατούν για άχυρα όταν πρόκειται να εξηγήσουν τις νέες δυνάμεις του Brady.

Το έκτο επεισόδιο, με τίτλο 'Proximity', μας φέρνει μια άλλη ίντσα πιο κοντά στο σύντομο αποκορύφωμα που θα είναι το δεύτερο πρόσωπο με πρόσωπο μεταξύ του Bill Hodges (Brendan Gleeson) και του Brady Hartsfield (Harry Treadaway). Το επεισόδιο ξεκινά με μια ακολουθία ονείρου - στην πραγματικότητα ένα όνειρο μέσα σε ένα όνειρο - στο οποίο ο Μπράντι για κάποιο περίεργο λόγο έχει συνδέσει το «ψηφιακό ψηφίο» του Χοντς με μια συμβολοσειρά.

Η σκηνή υιοθετεί λίγο μετα-αφήγηση για να δοκιμάσει και να πείσει το κοινό γιατί είναι δυνατό για τον Μπράντι να παραμείνει ζωντανός. Η αναλογία του Μπράντι είναι ότι αν ο Χοντς είναι σε θέση να έχει ένα όνειρο μέσα σε ένα όνειρο όπου ο Μπράντι φαίνεται να έχει τον απόλυτο έλεγχο, δεν είναι πάρα πολύ απροσδόκητο για να είναι ένας φυτικός δολοφόνος, κωμικός δολοφόνος που ελέγχει το μυαλό!

«Αν κοιμάσαι, οι μηχανισμοί του νου είναι αρκετά περίπλοκοι για να έχεις ένα όνειρο μέσα σε ένα όνειρο, ενώ παράλληλα δημιουργείς πραγματικές συνειδητές εμμονές, είναι περίεργο που η γραμμή μεταξύ της πραγματικότητας και της φαντασίας μερικές φορές παίρνει λίγο θόλωμα», Brady λέει στον Χότζες στο όνειρο. Αλλά φαίνεται ότι η γραμμή προέρχεται πραγματικά από τους συγγραφείς στο κοινό, μια άλλη εξαιρετικά περίπλοκη προσπάθεια να εξηγήσει τις φαινομενικά υπερφυσικές δυνάμεις του Μπράντι.

Το προηγούμενο επεισόδιο πέρασε επίσης αρκετό χρόνο προσπαθώντας να εξηγήσει αυτό το άλμα, προσπαθώντας να καλύψει το χάσμα μεταξύ άγριας υπερφυσικής εικασίας και εύγευστης επιστημονικής φαντασίας στη δεύτερη σεζόν της παράστασης, η οποία έκανε μια στροφή αριστερά από τον σκληρό ντετέκτιβ μυθοπλασία της σεζόν 1, η οποία ήταν αρκετά στηριγμένη στην χαλικιά πραγματικότητα. Εξηγήσεις που αφορούσαν την κβαντική θεωρία και «εμπλοκή» προσφέρθηκαν στο προηγούμενο επεισόδιο, μαζί με την ασταθή θεωρία ότι τα όρια του νου δεν έχουν ακόμη καθοριστεί από την ιατρική κοινότητα και ότι «όλα είναι δυνατά».

Αυτή η σχεδόν απελπισμένη προσπάθεια να πείσει το κοινό δεν διευκολύνει την πλοκή, αλλά ξεκάθαρα ξεχωρίζει ως επαναλαμβανόμενη υπενθύμιση στους θεατές ότι πρέπει κάπως να εσωτερικεύσουμε το γεγονός ότι τίποτα δεν λειτουργεί πλέον στα όρια του συνηθισμένου στην εκπομπή. Η σκηνή όπου ο Χοντς προειδοποιεί τον Λου (Breeda Wool) για την επιστήμη που δεν βρει εξήγηση είναι ένα ιδιαίτερα καλό παράδειγμα αυτής της δυναμικής προσπάθειας. Και η αντίδραση του Λού συνοψίζει τι σκέφτονται οι ανυπόμονοι θεατές - «F ** ck», λέει με δυσπιστία!

Ο Bill Hodges (Brendan Gleeson) και ο Brady Hartsfield (Harry Treadaway) αντιμετωπίζουν μια σουρεαλιστική ακολουθία ονείρου. (Φωτογραφική πίστωση: Δίκτυο κοινού)

Το επεισόδιο έχει πολλά πακέτα σε αυτό διαφορετικά. Ο Montez (Maximiliano Hernandez) είναι πλέον πλήρως πεπεισμένος από τον Bill ότι ο Brady είναι σίγουρα αισιόδοξος. Αφού ο Χοντς εντοπίζει τον δολοφόνο του σκύλου του Μόντεζ για να είναι ο Αλ από το νοσοκομείο (ο οποίος έκανε αυτό που έκανε υπό την επήρεια του Μπράντι), αρχίζει να βλέπει μια σαφή σχέση μεταξύ της αυτοκτονίας της νοσοκόμας Σάντι, της δολοφονίας του σκύλου του και των συχνών αιχμών του Μπράντι στην εγκεφαλική δραστηριότητα.

Εν τω μεταξύ, ο Δρ Felix Babineau (Jack Huston) και η σύζυγός του Cora (Tessa Ferrer) επιτέλους βρίσκονται στο χτύπημα των πραγμάτων αφού βρίσκονται στο περιθώριο καθ 'όλη τη διάρκεια της σεζόν και δεν βρίσκονται σε ένα χαρούμενο μέρος. Η πίεση είναι σίγουρα για να ξυπνήσουν τον Μπράντι το συντομότερο δυνατόν, καθώς ο Χοντς τελικά συνενώνει ότι το ντουέτο είναι άμεσα υπεύθυνο για τις ικανότητες αρπαγής του Μπράντι. Αφήνονται αβοήθητοι αφού ο Χοντς τους αντιμετωπίζει με τον τυπικό του τρόπο με τον Μάβερικ, αφήνοντάς τους χωρίς άλλη επιλογή από το να τελειώσουν αυτό που ξεκίνησαν. Και πάλι, τα κίνητρα για το Babineau που βλάπτει τον εγκέφαλο του Brady φαίνεται αρκετά εβδομάδα. Εάν πράγματι ο στόχος ήταν να επιτύχει τη φήμη ως πρωτοπόρος μιας ιατρικής ανακάλυψης, γιατί να επιλέξετε έναν μαζικό φονικό μανιακό ως το ινδικό χοιρίδιο σας; Κατά κάποιο τρόπο, και οι δύο χαρακτήρες αισθάνονται επίπεδες και μαγειρεμένες, ακόμη και μέχρι τη σεζόν.

Η συναυλία είναι έτοιμη για τους Babineaus καθώς ο Hodges σφίγγει το δίχτυ γύρω από τις ιατρικές τους πρακτικές που αναβίωσαν τον Brady ως μυαλό που ελέγχει τον μανιακό. (Φωτογραφική πίστωση: Δίκτυο κοινού)

Κάτω από την πίεση των περιστάσεων, η Cora αποκαλύπτει ένα μυστικό για το πειραματικό φάρμακο που αναζωογονεί τον εγκέφαλο, το οποίο ο Dr. Babineau ενέθηκε στον Brady. Η Cora αποκαλύπτει στον Felix ότι υπήρχε μια ομάδα δοκιμών σε μια ασιατική δίκη για ναρκωτικά και η ομάδα ελέγχου αυτοκτόνησε κάπως αφού ο πρώην μυαλό τους έλεγχε. Ο Babineau είναι εξοργισμένος που η Cora κράτησε τις ζωτικές πληροφορίες από αυτόν και τώρα έχει κολλήσει σε κατάσταση Catch-22.

Το δράμα του χαρακτήρα εξακολουθεί να είναι ευχάριστα καλά - μια από τις ισχυρότερες πτυχές της παράστασης. Βλέπουμε τον Jerome (Jharrel Jerome) να χύνει την καρδιά του για την απογοήτευση της εκπαίδευσης του Ivy League. Η Χόλι (Justine Lupe) εξακολουθεί να έχει μια ρόλερ κόστερ σχέσης με τη συνάδελφο και τη φίλη της Hodges, αλλά έχει αγκαλιάσει την ανεξαρτησία της και έχει βρει νέο σκοπό ως ιδιωτικός ντετέκτιβ. Αλλά η εξερεύνηση της Breeda Wool για τις συγκρούσεις και τους ψυχικούς αγώνες του χαρακτήρα της Lou είναι αυτό που παίρνει πραγματικά το κέικ στο επεισόδιο.

Η Lou Linklater (Breeda Wool) επιδιώκει κλείσιμο καθώς τελικά αποφασίζει να συναντήσει τον Brady στο νοσοκομείο. (Φωτογραφική πίστωση: Δίκτυο κοινού)

Προς το τέλος του επεισοδίου, μας θυμίζει το κλασικό θέμα του καλού εναντίον του κακού, το οποίο βρίσκεται στον πυρήνα της παράστασης από την εποχή 1.

Αυτή η υπενθύμιση έρχεται χάρη στην ανεπιθύμητη ψυχανάλυση του Bill του Ida (Holland Taylor). «Είσαι εθισμένος», λέει ο Hodges, «και ο Brady είναι το ναρκωτικό σου». Προτείνει τη θεωρία ότι με κάποια στριμμένη έννοια, ο Μπράντι έδωσε στον Χοντς έναν νέο σκοπό στη ζωή και τον έβγαλε από την αλκοολούχα, ατημέλητη κατάσταση του. Ο Hodges είναι ο ελαττωματικός ήρωας του Byron και ο Brady είναι η προσωποποίηση του χάους. Είναι ένα είδος κατάστασης Batman εναντίον Τζόκερ, αλλά με μια περιστροφή του Stephen King σε όλα!

Το επεισόδιο τελειώνει με τον Hodges να λαμβάνει ένα κείμενο από έναν άγνωστο αριθμό που διαβάζει δωρεάν τα olly olly oxen, την ίδια φράση που χρησιμοποιεί ο Hodges για να δοκιμάσει και να διώξει τον Brady από τη φυτική του κατάσταση. Μήπως ο Χάρτσφιλντ απήγαγε μια άλλη φτωχή ψυχή και τους έκανε να χλευάζουν τον Χοντς με το κείμενο; Θα μάθουμε στο επόμενο επεισόδιο του «Mr. Η Mercedes, με τίτλο «Fell On Black Days», η οποία κάνει πρεμιέρα την επόμενη Τετάρτη, 3 Οκτωβρίου στο Δίκτυο κοινού. Μείνετε συντονισμένοι.